RHIFYN ARBENNIG | SPECIAL EDITION
SCROLL DOWN FOR ENGLISH VERSION
Annwyl Deuluoedd,
Dechreuodd bwletin dydd Mawrth diwethaf ganolbwyntio ar emosiynau a'u pwrpas. Cawsom olwg fer ar bedwar emosiwn yr ydym ni fel oedolion a’n plant yn eu profi. Edrychon ni ar ofn, llawenydd, ymddiriedaeth a syndod. Felly, heddiw, edrychwn ar dristwch, disgwyliad, ffieidd-dod a dicter.
5. TRISTWCH
Geiriau eraill sy’n gysylltiedig â ‘thristwch’: galar, tywyllwch, melancholy, anobaith, unigrwydd ac iselder.
Pwrpas
Fel bodau dynol, teimlwn yn drist pan rydym yn profi colled. Gall hyn fod yn golled gorfforol wirioneddol, megis gwahanu oddi wrth anwylyd. Neu, gall fod yn golled sy'n gysylltiedig â'r dyfodol, fel peidio â chael swydd neu bod rywun rydych chi'n ei garu yn eich siomi. Mae pawb yn teimlo'n drist weithiau, yn union fel y gall pawb deimlo'n llawen, yn ddig, yn falch a digon o emosiynau eraill. Felly, mae’n bwysig i ni a’n plant ddeall ei bod hi’n ‘iawn’ teimlo’n drist ar adegau.
Mae ein byd yn aml yn canolbwyntio ar hapusrwydd yn unig ac yn trin anhapusrwydd fel teimlad diangen neu ddiwerth. Ond gall tristwch ein harafu, a gwneud inni feddwl o ddifrif am ein bywyd, ein teimladau a’r bobl o’n cwmpas. O ran plant, gall archwilio pryd maen nhw’n teimlo’n drist ein helpu ni i ddeall beth maen nhw’n teimlo sy’n bwysig iddyn nhw. Er, ni fyddem byth yn dymuno i’n plant fod yn ofidus neu’n drist, mae’n rhan o fywyd pob person ac mae’n bwysig eu bod yn profi teimladau fel tristwch fel eu bod yn fwy parod i ddelio â’u hemosiynau’n annibynnol fel oedolion.
Sut ydyn ni’n delio â ‘thristwch’?
Mae cymaint o bethau sy'n gallu ein gwneud ni'n drist fel bodau dynol fel bod y sefyllfa weithiau'n galw am dactiau gwahanol. Fodd bynnag, dyma ychydig o bethau y gallwn eu gwneud. Mae tristwch yn aml yn digwydd ar yr un pryd â theimladau eraill, fel dicter, straen, euogrwydd, galar, pryder neu anobaith. Weithiau, gall y teimlad arall fod mor gryf nad ydym yn sylweddoli ein bod yn drist. Felly, mae’n bwysig ein bod ni fel oedolion a phlant yn ceisio gwahaniaethu pa emosiynau yr ydym yn delio â nhw.
1. Gallwn fod yn onest gyda ni ein hunain a'r bobl o'n cwmpas. Gallwn siarad â rhywun yr ydym yn ymddiried ynddo.
2. Gallwn wneud pethau yr ydym yn eu mwynhau ac sy'n dda i ni. Dewch o hyd i ffyrdd o wneud eich bywyd yn fwy pleserus: gwrandewch ar gerddoriaeth, ewch am dro, darllenwch lyfr, ffoniwch ffrind.
4. Gallwn archwilio a oes rhywbeth y gallwn ei wneud am achos ein tristwch? Gallwn fynd i'r afael ag un broblem ar y tro. Nid oes ots a ydym yn dechrau gyda'r broblem fwyaf neu leiaf, dim ond gwneud rhestr a dechrau. Os yw pethau allan o'n rheolaeth, gallwn siarad â rhywun yr ydym yn ymddiried ynddynt am ein hopsiynau, neu geisio gweithio ar dderbyn y sefyllfa fel y mae.
5. Helpu rhywun arall. Gall gwella bywyd rhywun arall, neu fod yn rhan o gymuned, godi ein hysbryd.
6. Dewch o hyd i ffordd greadigol o fynegi ein tristwch. Gall ysgrifennu ein meddyliau mewn dyddiadur, er enghraifft, ein helpu i ddod o hyd i bersbectif newydd.
Wrth gwrs, mae'n bwysig nodi y gall ein hemosiynau, fel tristwch, fod yn ddwys iawn neu'n hirfaith. Ac, weithiau, mae'n ddoeth ceisio cymorth gan weithiwr proffesiynol (meddyg, seicolegydd, neu weithiwr iechyd proffesiynol arall). Mae hyn hefyd yn wir yn achos plant a gobeithiwn, fel staff, y gallwn fod o gymorth trwy gyngor anffurfiol neu un o’n rhaglenni lles.
6. DISGWYLIAD
Geiriau eraill sy’n gysylltiedig â ‘disgwyl’: awydd, gobaith, cyffro, pryder, rhyddhad.
Pwrpas
Pan fyddwch chi'n aros am rywbeth, rydych chi'n teimlo'r disgwyliad. Gall fod yn gadarnhaol ac yn negyddol, yn amrywio o ofn i gyffro. Gall gael ei gymysgu mewn teimladau o ymddiriedaeth, gobaith, gorbryder ac awydd. Mae rhagweld, felly, yn emosiwn sy'n ymwneud â phleser neu bryder wrth ystyried neu aros am ddigwyddiad disgwyliedig. Pan na fydd y digwyddiad a ragwelir yn digwydd, mae'n arwain at siom (am ddigwyddiad cadarnhaol) neu ryddhad (am un negyddol).
Felly, pam rydyn ni'n teimlo'r emosiwn hwn? Wel, mae’n emosiwn anhygoel o bwysig ac rwy’n hoffi ei alw’n emosiwn ‘cynllunio’. Un o ddibenion ‘disgwyliad’ yw y gallwn geisio meddwl am ganlyniadau posibl sefyllfa a meddwl (neu gynllunio) sut y byddwn yn ymdrin â’r canlyniadau posibl yn rhesymegol. Mae hyn yn hynod o bwysig i blant os ydynt yn teimlo'n bryderus am rywbeth.
Weithiau gall rhagweld deimlo'n llethol mewn ffyrdd da a ffyrdd gwael. Weithiau rydyn ni'n edrych ymlaen at rywbeth rydyn ni'n ei gyffroi cymaint - ac mae hynny'n iach! Gallwn gael ein llethu gan hyn ac yn aml mae plant yn cynhyrfu cymaint gyda synnwyr o ddisgwyliad na allant feddwl yn syth! (Wel, fel oedolion, rydyn ni'n gwybod sut mae hynny'n teimlo ar adegau!)
Weithiau rydym yn nerfus am rywbeth ac mae ein hymennydd yn ein rhybuddio o berygl posibl a gall hyn arwain at ymdeimlad o ofn yr ydym eisoes wedi siarad amdano. Ac eto, mae gwthio ein hunain allan o’n parth cysur yn allweddol i ddatblygu ein hunain. Mewn gwirionedd, rydym yn lleihau straen rhai heriau anodd trwy ragweld sut brofiad fydd hi a pharatoi ar gyfer sut yr ydym yn mynd i ddelio ag ef.
Sut ydyn ni’n delio â ‘disgwyliad’?
1. Gallwn geisio gwahaniaethu pa fath o ragwelediad a deimlwn, megis cyffro neu bryder. Mae hyn yn bwysig i'n helpu ni i ddeall yr hyn y gallwn ei wneud i'n helpu i ddelio â'r emosiwn.
2. Os ydym wedi cynhyrfu'n ormodol ac yn dechrau teimlo wedi llethu, gallwn gymryd ychydig funudau i dawelu ein hunain a dechrau meddwl yn rhesymegol.
3. Gallwn drafod canlyniadau posibl y sefyllfa a chynllunio sut y byddwn yn ymateb os bydd ‘hyn’ neu ‘hynny’ yn digwydd.
4. Pan fyddwn yn disgwyl am rhywbeth sydd ymhell i ffwrdd, gallwn gynllunio camau bach i'n tywys i'r man lle dymunwn fod.
5. P'un a yw'n ymdeimlad cadarnhaol o ddisgwyl neu'n negyddol, mae'n bwysig stopio a cheisio byw yn y foment hefyd. Mae'n iach i fwynhau ymdeimlad o ddisgwyliad tra byddwn yn aros yn amyneddgar. Dwi’n gwybod hyn – dim ond 29 diwrnod sydd nes i fi briodi a dwi’n methu aros!
7. FFIEIDD-DOD
Geiriau eraill sy’n gysylltiedig ag emosiwn ‘ffieidd-dod’: atgasedd, osgoi, difaru.
Pwrpas
Mae ffieidd-dod yn emosiwn pwerus a hynod ddiddorol ac mae’n codi fel teimlad o atgasedd tuag at rywbeth nad ydym am fod o’i gwmpas. Gallwn deimlo ffieiddio gan rywbeth yr ydym yn ei ganfod â'n synhwyrau corfforol (golwg, arogl, cyffyrddiad, sain, blas), gan weithredoedd pobl, a hyd yn oed gan syniadau. Rydyn ni i gyd, ar adegau, yn teimlo ffieidd-dod ac mae'n dangos ar ein hwynebau. Weithiau gall fod yn ddigon cryf i wneud i ni deimlo'n sâl yn gorfforol.
Un fantais o ffieidd-dod yw ein cadw ni draw o bethau a allai fod yn beryglus neu’n niweidiol, neu gael gwared arnynt er mwyn ein cadw’n ddiogel ac yn iach (e.e. peidio â bwyta rhywbeth diflas, cadw draw o ddoluriau agored i osgoi dal haint neu afiechyd, osgoi rhyngweithio â phobl beryglus). Yn amlwg, mae rhai pethau sy'n ffiaidd i ni i gyd (rydym yn galw'r rhain yn wrthgiliadau cyffredinol), fel chwydu.
Yn aml mae gan blant a phobl ifanc ddiddordeb mewn ffieidd-dod fel y mae rhai oedolion (gan gynnwys dod o hyd i bethau ffiaidd yn ddigrif a/neu'n ddiddorol). I blant ifanc, fodd bynnag, nid yw ffieidd-dod yn dechrau datblygu tan rywbryd rhwng pedair ac wyth oed. Cyn y datblygiad emosiynol hwnnw, mae plant yn profi atgasedd, gwrthodiad o bethau sy'n blasu'n ddrwg. Mae rhai astudiaethau wedi dangos nad yw plant yn cael eu poeni gan rai o’r pethau y mae oedolion yn eu cael yn ffiaidd (e.e. bwyta ffa jeli Harry Potter sy’n blasu fel ‘snot’). Un ddamcaniaeth yw, pan fyddwn yn iau, nad oes gennym eto'r gallu gwybyddol sy'n angenrheidiol ar gyfer rhai mathau o ffieidd-dod dysgedig.
Sut ydyn ni'n delio â'r emosiwn o ffieidd-dod?
1. Mae'n bwysig iawn inni feddwl am resymau ffieidd-dod. Mae angen i ni annog ein hunain a phlant i ofyn ‘pam ydw i wedi fy ffieiddio at hyn’? Mae hyn yn ein helpu i geisio deall gwahanol ddiwylliannau a dathlu amrywiaeth. Er enghraifft, danteithfwyd mewn rhai rhannau o Tsieina yw bwyta traed hwyaid wedi'u berwi - i'n diwylliant, byddem yn osgoi'r bwyd hwn a rhan o'u diwylliant - ond mae'n bwysig nad ydym yn tramgwyddo eraill nac yn credu bod ein diwylliant yn well. nag eraill.
2. Mae gan ein cyrff lawer o ffyrdd o'n hamddiffyn, mae emosiwn ffieidd-dod yn un o'r ffyrdd hynny. Gallwn ddefnyddio’r emosiwn i sylweddoli bod angen i ni symud oddi wrth rai pethau a pheidio ag ymgysylltu â nhw.
8. DICTER
Geiriau eraill sy’n gysylltiedig â ‘dicter’: cynddaredd, digofaint, anniddigrwydd, gelyniaeth a thrais.
Pwrpas
Mae dicter yn emosiwn y gellir ei ddisgrifio fel teimlad o elyniaeth tuag at rywun neu rywbeth y teimlwn sydd wedi ein gwneud yn anghywir. Weithiau gall hyn fod yn fwriadol ac weithiau ddim. Gall dicter fod yn beth da. Gall roi ffordd i ni fynegi teimladau negyddol, er enghraifft, neu ein hysgogi i ddod o hyd i atebion i broblemau. Ond gall dicter gormodol achosi problemau. Mae pwysedd gwaed cynyddol a newidiadau corfforol eraill sy'n gysylltiedig â dicter yn ei gwneud hi'n anodd meddwl yn syth ac yn niweidio ein hiechyd corfforol a meddyliol.
Dicter hefyd yw'r emosiwn rydyn ni'n ei deimlo pan fydd rhywbeth yn ein rhwystro. Gallai hyn fod yn rhwystr i ddiwallu ein hanghenion, cyflawni nodau a disgwyliadau, neu hyd yn oed rhwystr i'n hymdeimlad o ddiogelwch. Gall dicter fod yn emosiwn pybyr sy'n eich atal rhag adnabod yr emosiynau go iawn rydych chi'n eu profi.
Gall dicter ein rhybuddio am anghyfiawnder, ac i estyn allan ac ymdrechu am yr hyn yr ydym ni neu eraill yn ei haeddu.
Mae dicter yn cael enw drwg. Ond mae dicter yn emosiwn normal, iach mewn amrywiaeth eang o emosiynau (mae gennym ni i gyd). Nid yw hynny'n golygu ei fod bob amser yn gyfforddus. Ond mae llawer o'r anghysur rydyn ni'n ei deimlo tuag at ddicter oherwydd nad ydyn ni wedi cael ein dysgu beth i'w wneud ag ef. Mae’n cael ei weld fel emosiwn hyll – rhywbeth y mae angen i ni gael gwared arno neu ei atal. Ond nid yw dicter ynddo'i hun yn ddrwg - mae'n ymateb normal, iach i deimlo'n anghywir mewn rhyw ffordd. Dim ond pan fyddwn yn gosod ein dicter ar eraill yn niweidiol y daw'n ddrwg.
Pan na chaiff dicter ei drin, nid yw'n diflannu ar ben ei hun. Mae'n crynhoi o fewn ni. Yn aml iawn mae ein dicter yn ein rhybuddio am rywbeth sydd angen ei newid.
Sut ydyn ni’n delio â ‘dicter’?
1. Pan fydd rhywbeth yn ein gwylltio, mae angen inni edrych i mewn am yr achos sylfaenol. Ydyn ni'n cael ein bygwth? A yw rhywbeth neu rywun yr ydym yn ei garu ac yn gofalu amdano dan fygythiad? A yw ein ffiniau yn cael eu torri? Gellir defnyddio dicter fel dangosydd pwerus ar gyfer lle mae ein ffiniau, gan ein hysgogi i gadw llygad amdanom ein hunain - a'r bobl yr ydym yn gofalu amdanynt - yn fwy effeithiol.
2. Mae'n bwysig ein bod yn cymryd amser i dawelu ein hunain a meddwl yn rhesymegol cyn i ni ffrwydro gyda dicter. Fel bodau dynol, mae dicter yn emosiwn mor gryf fel y gall weithiau achosi i ni beidio â meddwl yn rhesymegol. Felly, mae'n bwysig cymryd amser cyn ymateb. I rai pobl, mae hyn yn anoddach nag i eraill. Ond, mae'n hynod bwysig i blant ddysgu hyn ar gyfer presennol a dyfodol iach.
3. Mae dysgu gwraidd ein dicter felly yn bwysig iawn i'n helpu i gynllunio sut y byddwn yn delio â sefyllfa.
4. Mae angen i ni fod yn wyliadwrus hefyd o bwy rydyn ni'n trafod ein synnwyr o ddicter â nhw. Mae rhai pobl yn ein helpu i feddwl am bethau'n rhesymegol - tra gall sgyrsiau eraill ein gwneud ni'n fwy blin a dall i sut i ddelio â'r sefyllfa. Yng ngwres dicter, fy nghyngor i yw ein bod yn dysgu ein plant a ninnau ein hun i stopio a meddwl gyda phwy y mae angen i ni rannu hyn. Mae angen i ni feddwl am (a) a all person ein helpu i ddod o hyd i ffordd o ddelio â’r mater neu os ydyn nhw’n mynd i’n cael ni’n fwy grac, neu (b) a all y person hwn wneud rhywbeth i helpu’r sefyllfa.
5. Mae angen i ni helpu ein plant (a ninnau ein hun) i ddelio â'n synnwyr o ddicter yn hytrach na'i botelu. Mae pethau bach yn haws i'w datrys na phan rydyn ni'n potelu llawer o bethau bach ac maen nhw'n dod yn bethau mawr.
Wel, mae hynny'n dod i ddiwedd ein hail rifyn arbennig o'r bwletin yn edrych ar emosiynau. Os hoffech chi siarad â mi am unrhyw beth - rydych chi'n gwybod bod fy nrws bob amser ar agor. Gallwch anfon e-bost, ffonio neu drefnu cyfarfod gyda mi drwy ein staff swyddfa.
Last Tuesday’s bulletin began a focus on emotions and their purpose. We had a brief look at four emotions that we as adults and our children experience. We looked at fear, joy, trust and surprise. So, today, we look at sadness, anticipation, disgust and anger.
5. SADNESS
Other words linked to ‘sadness’: grief, sorrow, gloom, melancholy, despair, loneliness, and depression.
Purpose
As humans, feel sadness when you experience a loss. This can be an actual physical loss, such as separation from a loved one. Or, it can be a loss associated with the future, such as not getting a job or someone you love letting you down. Everyone feels sad sometimes, just like everyone can feel joyful, angry, proud and plenty of other emotions. So, for us and our children to understand that it is ‘okay’ to feel sad at times is important.
Our world often just focuses on happiness and treats unhappiness as an unnecessary or useless feeling. But sadness can slow us down, and make us really think about our life, our feelings and the people around us. When it comes to children, exploring when they feel sad can help us understand what they feel is important to them. Although, we’d never wish for our children to be upset or sad, its a part of every person’s life and its important that they experience feelings like sadness so that they are more equipped to deal with their emotions independently as adults.
How do we deal with ‘sadness’?
There are so many things that can make us sad as humans that sometimes the situation calls for different tacts. However, here are a few things we can do. Sadness often occurs at the same time as other feelings, such as anger, stress, guilt, grief, anxiety or hopelessness. Sometimes, the other feeling may be so strong that we don’t realise we’re are sad. So, it is important that we as adults and children try to distinguish which emotions we are dealing with.
1. We can be honest with ourselves and the people around us. We can talk to someone whom we trust.
2. We can do things that we enjoy and that are good for you. Find ways to make your life more pleasurable: listen to music, go for a walk, read a book, call a friend.
3. We can explore if there is there something we can do about the cause of our sadness? Tackle one problem at a time. It doesn’t matter if we start with the biggest or smallest problem, just make a list and begin. If things are out of our control, we can talk to someone we trust about our options, or try to work on accepting the situation as it is.
4. Help someone else. Just improving someone else’s life, or being part of a community, can lift our spirits.
5. Find a creative way to express our sadness. Writing our thoughts in a diary, for example, may help us find a new perspective.
Of course, it is important to note that our emotions, such as sadness, can be very intense or prolonged. And, sometimes, it is prudent to seek help from a professional (a doctor, psychologist, or other health professional). This is also true in the case of children and we hope that, as staff, we can be of help through informal advice or one of our wellbeing programmes.
6. ANTICIPATION
Other words linked to ‘anticipation’: eagerness, hoping, excitement, anxiousness, relief.
Purpose
When you are waiting for something, you feel the anticipation. It can be both positive and negative, ranging from fear to excitement. It can be mixed up in feelings of trust, hope, anxiousness and eagerness. Anticipation is, therefore, an emotion involving pleasure or anxiety in considering or awaiting an expected event. When the anticipated event fails to occur, it results in disappointment (for a positive event) or relief (for a negative one).
So, why do we we feel this emotion? Well, it is an incredibly important emotion that I like to call the ‘planning’ emotion. One of the purposes of ‘anticipation’ is that we can attempt to think about possible outcomes of a situation and think (or plan) how we will deal with the possible outcomes logically. This is incredibly important for children if they feel anxious about something.
Sometimes anticipation can feel overwhelming in good ways and bad ways. Sometimes we are looking forward to something so much we get so excited - and that is healthy! We can get overwhelmed by this and often children get so excited with a sense of anticipation that they can’t think straight! (Well, as adults, we know how that feels at times!)
Sometimes we are nervous about something and our brains are warning us of potential danger and this can lead to a sense of fear that we have already talked about. Yet, pushing ourselves out of our comfort zone is key to developing ourselves. In all reality, we reduce the stress of some difficult challenges by anticipating what it will be like and preparing for how we are going to deal with it.
How do we deal with ‘anticipation’?
1. We can try to distinguish what type of anticipation we feel, such as excitement or dread. This is important to helping us understand what we can do to help us deal with the emotion.
2. If we are overly excited and it becomes overwhelming, we can take a few moments to quieten ourselves and begin to think logically.
3. We can talk through possible outcomes of the situation and plan how we will respond if ‘this’ or ‘that’ happens.
4. When we anticipate something that is a long way off, we can plan little baby-steps to get us to where we want to be.
5. Whether it is a positive sense of anticipation or negative, it is important that stop and attempt to live in the moment too. It is healthy to enjoy a sense of anticipation while we are waiting patiently. I know this - its only 29 days until I get married and I can’t wait!
7. DISGUST
Other words linked to the emotion of ‘disgust’: dislike, aversion, distaste, loathing, revulsion, abhorrence.
Purpose
Disgust is a powerful and fascinating emotion and arises as a feeling of aversion towards something that we don’t want to be around. We can feel disgusted by something we perceive with our physical senses (sight, smell, touch, sound, taste), by the actions of people, and even by ideas. We all, at times, feel disgust and it shows on our faces. It can sometimes be strong enough to make us feel physically sick.
One benefit of disgust is to keep us away from or remove things potentially dangerous or damaging to keep us safe and healthy (e.g. not eating something putrid, staying away from open sores to avoid catching an infection or disease, avoiding interactions with dangerous people). Obviously, there are some things that we all find disgusting (we call these universal aversions), such as vomit.
Children and adolescents often have a fascination with disgust as do some adults (including finding disgusting things humorous and/or intriguing). For young children, however, disgust doesn’t begin to develop until sometime between the ages of four and eight. Before that emotional development, children experience distaste, the rejection of things that taste bad. Some studies have shown that children aren’t bothered by some of the things that adults find disgusting (e.g. eating a Harry Potter jelly bean that tastes like ‘snot’). One theory is that when we are younger, we do not yet have the cognitive capacity necessary for certain forms of learned disgust.
How do we deal with the emotion of disgust?
1. It is really important that we think through the reasons of disgust. We need to encourage ourselves and children to ask ‘why am I disgusted at this’? This helps us to try and understand different cultures and celebrate diversity. For instance, a delicacy in some parts of China is to eat boiled ducks feet - to our culture, we would avoid this food and part of their culture - but it is important that we don’t offend others or believe that our culture is better than others.
2. Our bodies have many ways of protecting us, the emotion of disgust is one of those ways. We can use the emotion to realise that some things we need to move away from and not engage with.
8. ANGER
Other words linked to ‘anger’: fury, outrage, wrath, irritability, hostility, resentment and violence.
Purpose
Anger is an emotion that can be described as feeling antagonism toward someone or something we feel has done us wrong. Sometimes this can be deliberate and sometimes not. Anger can be a good thing. It can give us a way to express negative feelings, for example, or motivate us to find solutions to problems. But excessive anger can cause problems. Increased blood pressure and other physical changes associated with anger make it difficult to think straight and harm our physical and mental health.
Anger is also the emotion we feel when something is blocking us. This could be a block to meeting our needs, accomplishing goals and expectations, or even a deterrent to our sense of safety. Anger can be a decoy emotion that prevents you from recognising the real emotions that you are experiencing.
Anger can alert us to injustice, and to reach out and strive for what we or others deserve.
Anger gets a bad reputation. But anger is a normal, healthy emotion in a vast array of emotions (we all have). That’s not to say it’s always comfortable. But a lot of the discomfort we feel towards anger is because we haven’t been taught what to do with it. It’s seen as an ugly emotion – something we need to get rid of or suppress. But anger in itself is not bad – it’s a normal, healthy response to feeling wronged in some way. It only becomes bad when we harmfully impose our anger onto others.
When anger isn’t dealt with, it doesn’t just disappear. It festers. Very often our anger is alerting us to something that needs to be changed.
How do we deal with ‘anger’?
1. When something angers us, we need to look inward for the underlying cause. Are we being threatened? Is something or someone we love and care for being threatened? Are our boundaries being violated? Anger can be used as a powerful indicator for where our boundaries are, motivating us to look out for ourselves – and the people we care about – more effectively.
2. It is important that we take time to quieten ourselves and think logically before we explode with anger. As humans, anger is such a strong emotion that it can sometimes cause us not to think logically. So, it is important to take time before reacting. For some people, this is harder than for others. But, it is incredibly important for children to learn this for a healthy present and future.
3. Learning the root cause of our anger is therefore very important to helping us to plan how we will deal with a situation.
4. We need to be wary too of who we discuss our sense of anger with. Some people help us to logically think things through - whilst other conversations can just get us more angry and blind to how to deal with the situation. In the heat of anger, my advice is that we teach our children and ourselves to stop and think about who we need to share this with. We need to think about (a) if a person can help us work out a way of dealing with the issue or if they are just going to get us more het-up, or (b) can this person do something to help the situation.
5. We need to help our children (and ourselves at times) to deal with our sense of anger not bottle it up. Small things are easier to solve than when we bottle up lots of small things and they become big things.
Well, that comes to the end of our second special edition of the bulletin looking at emotions. If you would like to talk with me about anything - you know my door is always open. You can email, ring in or arrange a meeting with me through our office staff.